VROUWENDAG
In wat voor wereld leven wij? Kort geleden moest ik vernemen dat het de volgende dag vrouwendag zou zijn. Het heeft een paar dagen geduurd voordat ik bekomen was van de schok. Wat hing mij nu weer boven het hoofd? Dagelijks word ik gekweld door de belastingdienst, caritatieve bewegingen die mij geld uit de zak proberen te kloppen, predikers aan de deur die beweren het beste met mij voor te hebben, de medische en farmaceutische sector die mij bestoken met ziektes die ik zou kunnen hebben, waar vind ik eindelijk rust? En nu dit weer! Achter zo’n instelling moet de stille boodschap zitten dat ik in gebreke ben. Want anders zou er wel mannendag bestaan. Het leven wordt er niet leuker op. Om mij te bevrijden van mijn angsten heb ik als verstandig mens mijzelf tot de orde geroepen om mij niet te laten meeslepen door zulke sombere gedachten. Waarom zo negatief? Kan er geen goede bedoeling achter zitten? En ik ben bij mijzelf te rade gegaan om te bewijzen dat ik een nar ben en vrouwendag heel zinvol is. Ik zal hieronder verslag doen van dat onderzoek.
Misschien is vrouwendag een gezamenlijke schuldbeleving voor wat de zwakkere is aangedaan. Zoals ook dierendag oproept het dier te beschermen, te behoeden voor aanslagen op een dierwaardig bestaan. Het moeten dagen zijn bedoeld voor schepselen die in de verdrukking zitten, die zich niet kunnen verweren. Het zijn dagen om misstanden aan de kaak te stellen. Het is iets anders dan een herdenkingsdag. Die is bedoeld om een volk bij elkaar te houden. Moederdag hield vroeger in dat moeder één keer per jaar niets hoefde te doen. De kinderen brachten ontbijt op bed, dekten de tafel en zorgden misschien ook nog voor het eten. Wie het bedacht weet ik niet, maar het bracht kinderen besef bij dat alles niet vanzelf gaat. Misschien kwam vader daardoor in de verdrukking en is ook vaderdag bedacht. Maar dat moet een commerciële uitvinding zijn, want het geschiedde in de dagen dat moederdag allang was verworden tot het ontvangen van alleen maar cadeaus. En dan komen we op de vraag hoe zich dat allemaal verhoudt tot de verjaardag? De verjaardag herbergt toch alles in zich waar dat soort dagen voor bedoeld lijken te zijn? De jarige wordt niet vergeten, hij of zij krijgt cadeaus en hoeft de hele dag niets te doen. Waarom dan nog moederdag en vrouwendag? Ik kan mij voorstellen dat vrouwendag bedoeld is om aandacht te vragen voor misstanden, vrouwenbesnijdenis, geen kiesrecht, gedwongen huwelijken, kindhuwelijken, eerwraak en ga zo maar door. Op die wijze kan vrouwendag gezien worden als een poging tot het oplossen van misstanden, zoals ook het vluchtelingenprobleem een oplossing verdient. Alleen, geldt dat ook voor de beschaafde wereld? Zo te zien houdt vrouwendag daar niet op. En dan lijkt het op overvragen. De vrouw mag minder verdienen dan de man, aan hoge posities in het bedrijfsleven mankeert het ook, daar staat veel tegenover. De vrouw leeft vele jaren langer dan de man en dat moet te maken hebben met haar beschermde positie. In dat licht bezien lijkt vrouwendag op het probleem van de ingebeelde zieke, de onvrede met het bestaan, het elkaar aanpraten dat het leven zo slecht is. Ledigheid is des duivels oorkussen, misschien speelt de vrouwenbeweging voor duivel.
Rest nog de vraag of ik na dit onderzoek mij heb kunnen bevrijden van mijn angst dat ik in gebreke ben. Dat niet helemaal, want ik heb niemand om bij aan te kloppen.
