Folklore in Dokkum 2
Mevrouw de burgemeester van Dokkum was gisteren bij Pauw. Zij vond Nederland een racistisch land. Bij de voorbereiding van de intocht van Sinterklaas vond ze dat de dialoog over Zwarte Piet daarin een plaats moest krijgen. Daarom had ze contact opgenomen met anti Zwarte Piet betogers. Toch vond mevrouw de burgemeester niet dat zij ze uitgenodigd had. Wat moet er in het hoofd van zo iemand om gaan denk je dan bij jezelf. Bij nader inzien denk ik niet veel. Sommige mensen zijn zich totaal niet bewust van de draagwijdte van wat ze zeggen.
Mevrouw de burgemeester wist verder te vertellen dat zij de vrijheid van meningsuiting volgens de grondwet een welkom handvat vond om voor- en tegenstanders tegen elkaar in het strijdperk te zien treden, als een soort lakmoesproef om de veerkracht van onze samenleving te beproeven. Kortom, mevrouw de burgemeester wilde dat gevecht wel eens zien, moedigde het in feite aan, zoals vroeger in Romeinse arena’s gladiatoren elkaar op leven en dood bevochten, onder het genietende oog van de praetor, de pontifex maximus, de aediles curules of de keizer.
Had mevrouw de burgemeester zich rekenschap gegeven van de risico’s die zij nam? Vond zij dat daar dat grote mensenspel gespeeld kon worden? Vond zij er misschien het hoogste genot in om daarvoor een kinderfeest te misbruiken?
Wordt het niet tijd dat Den Haag ingrijpt?
